ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ 

Πολυάμνιο ή πολυϋδράμνιο ορίζεται η κατάσταση όπου το αμνιακό υγρό που περιβάλει το έμβρυο βρίσκεται πέρα από τα φυσιολογικά όρια. Εμφανίζεται στο τρίτο τρίμηνο της κύησης και επιπλέκει το 0.4-1.9% των κυήσεων.  Οφείλεται, συνήθως, σε σακχαρώδη διαβήτη της μητέρας (5.8%) και εμβρυϊκές διαμαρτίες (8.4%) ή σε ιδιόπαθη (άγνωστα) αίτια.  Η διάγνωσή του γίνεται υπερηχογραφικά.  Όταν η μέτρηση της μεγαλύτερης λίμνης του αμνιακού υγρού είναι μεγαλύτερη των 8cm ή όταν ο δείκτης αμνιακού υγρού  (AFI) είναι μεγαλύτερος των 25cm, υφίσταται πολυάμνιο.  Η ύπαρξη του αυξάνει τον κίνδυνο για πρόωρη ρήξη εμβρυικών υμένων, πρόωρο τοκετό και ανεξήγητο ενδομήτριο θάνατο (4.8%). Στις περιπτώσεις που έχουμε σοβαρό πολυάμνιο και η μητέρα εμφανίζει έντονη δυσφορία ή και δύσπνοια, λόγω της υπερβολικής τάσης της μήτρας, μια ποσότητα του αμνιακού υγρού μπορεί να εκκενωθεί με τη μέθοδο της παρακεντήσεως.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ

Η μέθοδος που εφαρμόζεται είναι παρόμοια της αμνιοπαρακέντησης. Η συνολική διαδικασία διαρκεί 15 εως 30  λεπτά περίπου. Αρχικά, ελέγχουμε με τον υπέρηχο τον όγκο του αμνιακού υγρού, το μέγεθος του εμβρύου και την θέση του πλακούντα. Μετά καθαρίζουμε την κοιλιά της μητέρας με αντισηπτικό υγρό , γιατί η επέμβαση γίνεται υπό άσηπτες συνθήκες. Κατόπιν, και πάντα με υπερηχογραφική παρακολούθηση, εισάγουμε μια λεπτή βελόνα (19G ) στο κοιλιακό τοίχωμα της μητέρας ώστε να προσεγγίσουμε μια λίμνη αμνιακού υγρού (περιοχή όπου υπάρχει μόνο αμνιακό υγρό) και αναρροφούμε αμνιακό υγρό.

Μέγιστη ποσότητα αναρρόφησης είναι τα 1500 εως 2000 ml  , ενώ ένα δείγμα μπορεί να σταλεί για περαιτέρω έλεγχο σε ειδικό κυτταρογεννετικό εργαστήριο. Όλη η διαδικασία γίνεται με προσοχή ώστε η βελόνα να αποφεύγει το έμβρυο και να μην το τραυματίσει. Στο τέλος, και αφού έχει ολοκληρωθεί η εκκένωση, ελέγχουμε με υπέρηχο την εμβρυική καρδιακή λειτουργία και τη μήτρα για τυχόν συσπάσεις.

ΤΟ ΡΙΣΚΟ

Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι η παραπάνω επέμβαση δεν είναι εντελώς ακίνδυνη.  Η είσοδος της βελόνας στη μήτρα μπορεί να προκαλέσει συσπάσεις οι οποίες, αν επιμείνουν, μπορεί με τη σειρά τους να οδηγήσουν σε πρόωρο τοκετό, ενδομήτρια αιμορραγία, ρήξη εμβρυικών υμένων.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ 

Με αυτήν την μέθοδο μειώνεται ο κίνδυνος πρόωρης ρήξης των εμβρυικών υμένων, πρόωρου τοκετού αλλά και πιθανότητας ανεξήγητου ενδομήτριου θανάτου. Επίσης η μητέρα ανακουφίζεται από την έντονη δυσφορία ή και την δύσπνοια.